وي ادامه داد: مدتي قبل از حادثه بود كه در لباس‌هاي شوهرم مواد مخدر پيدا كردم و سر اين موضوع گاهي با او مشاجره مي‌كردم. شهره گفت: خانواده شوهرم هميشه در زندگي ما دخالت مي‌كردند؛ چراكه ما صاحب فرزند نمي‌شديم. وقتي در اين باره اقدام كرديم، متوجه شديم كه مشكل به شوهرم مربوط مي‌شود. البته خانواده‌اش اين موضوع را نمي‌دانستند و من را مقصر مي‌دانستند. آنها اصرار مي‌كردند شايان من را طلاق دهد تا بتواند دوباره ازدواج كند و صاحب فرزند شود.

شهره در شرح حادثه هم گفت: نوروز سال قبل بود كه تصميم گرفتيم به سفر عيد برويم. شوهرم مايل به سفر نبود، اما وقتي اصرارهاي من را ديد قبول كرد. او عاشق سريال جومونگ بود و سي‌دي‌هايش را گرفته بود و بيشتر وقت‌ها آن سريال را نگاه مي‌كرد. آن شب من مشغول بستن ساك‌ها شدم و از شوهرم خواستم استراحت كند، اما نشست و جومونگ تماشا كرد. ساعت 3 صبح بود كه من را از خواب بيدار كرد و گفت: از رفتن به سفر منصرف شده است. من به حرفش توجه نكردم و خوابيدم. صبح روز حادثه وقتي از خواب بيدار شدم، او را به رفتن به سفر راضي كردم. همان موقع خواهرش تماس گرفت و گفت قرار است برادرش همراه خانواده به خانه ما بيايد. من ماجرا را براي شايان توضيح دادم. او عصباني شد و خواست با برادرش تماس بگيرم و ماجراي سفرمان را مطرح كنم كه قبول كردم. وقتي به طرف تلفن رفتم با لگد ضربه‌اي به من زد. بعد چاقویي برداشت و نمي‌دانم چطور خودزني كرد. من پشت سر او بودم و لحظه زدن ضربه را نديدم. وقتي برگشت ديدم چاقو را در سينه‌اش فرو كرده است. بعد هم روي زمين افتاد.

قاضي گفت: گزارش كارشناسان پزشكي قانوني نشان مي‌دهد كه ضربه خودزني نبوده است، بلكه فرد ديگري آن را وارد كرده است. متهم گفت: من اين گزارش را قبول ندارم.
قاضي عبداللهي بعد از شنيدن آخرين دفاع شهره و وكيل مدافع وي با اعضاي دادگاه وارد شور شد.